Projekt ten oferuje cykl 4 spotkań z monologiem aktorskim z historią w tle oraz piosenką.
Ma on na celu ułatwienie w dostępie do kultury w miejscu pobytu osób czy podopiecznych Dziennych Domów Pomocy Społecznej, całodobowych Domów Pomocy Społecznej czy Warsztatach Terapii Zajęciowej na terenie Sosnowca, ewentualnie w innym miejscu aktywności społecznej osób starszych lub z niepełnosprawnościami na terenie miasta Sosnowca.
Projekt wychodzi naprzeciw problemowi wykluczenia z życia kulturalnego oraz ograniczenia w dostępie do kultury poprzez osobiste uczestnictwo, postawę lokalnego patriotyzmu i urozmaicenie codziennego życia. To kultura współczesna, w której tematyka literatury i interpretacji wchodzi w interakcję z muzyką.
Monolog z historią w tle „Sosnowiec ma wszystko oprócz jednego…” – aktor wciela się w rolę pasażerki pociągu jadącego z Warszawy.
To historia i przypomnienie słuchaczom o sławnych ludziach z Sosnowca, to też współczesność zapamiętana oczami tajemniczej pasażerki pociągu. Aktor sięga swoją opowieścią w przeszłość wspominając przy tym transformacje, jakie zachodziły w mieście czy nowatorskie rozwiązania.
Zapraszając do rozmowy, wplata wątek związany z przypadającą rocznicą nadania prawach miejskich.
„Zaśpiewajmy to jeszcze raz – muzyczny powrót do przeszłości” to utwór sceniczny cechujący się nowatorskim podejściem do tradycyjnych spotkań z publicznością charakteryzujący się intrygującą, śmieszną, zastanawiającą, sentymentalną i historyczną podróżą słuchacza.
Artysta przypomni piosenki skomponowane przez pochodzącego z Sosnowca autora tekstów piosenek i poety Jacka Cygana „Zakazany Owoc”, „Wypijmy za błędy” czy „Czas nas uczy pogody”. A na koniec wciągnie do zabawy i wspólnego tańca z piosenkami w rytmach biesiady.
Bliskość, integracja oraz spotkanie z drugim człowiekiem to kluczowa wartość tego projektu. Integracja środowisk pokoleniowych oraz integracja społeczna osób niepełnosprawnych czy wyrównanie szans dla osób zagrożonych wykluczeniem społecznym to umożliwienie dostępu do kultury bez barier.
Sam projekt to nie tylko monolog, ale też aktywny udział słuchacza w podróży do przeszłości, historii miasta i zaproszenie do dyskusji.
Nasz projekt pokazuje uwrażliwienie społeczności na potrzeby innych, pokazuje, że międzypokoleniowa integracja jest możliwa, a nawet konieczna.
Dlatego projekt „Kultura bez barier” kierujemy do osób starszych, z niepełnosprawnościami, generalnie dla tych osób, których wykluczenie społeczne stanowi problem w dostępie do kultury. Osoby te najczęściej przebywają w całodobowych Domach Pomocy Społecznej, Dziennych Domach Pomocy czy też biorą udział w Warsztatach Terapii Zajęciowej i zazwyczaj nie do końca mają możliwości skorzystania w dostępie do kultury, do żywego słowa oraz integracji bezpośrednio z artystą.
Poprzez podejmowane przez naszą fundację inicjatywy, pragniemy także szerzyć wizerunek osób niepełnosprawnych jako ludzi pełnych dobrej energii, niosących pomoc innym.
